Jezioro Witobelskie w parku narodowym i obszarach Natura 2000

Jezioro Witobelskie ma powierzchnię około 105 ha. Jest to jezioro polodowcowe, rynnowe, przepływowe - przepływa przez ten zbiornik wodny rzeka Samica Stęszewska. Głębokość jeziora wynosi około 5,5 m. Miejscowościami nadbrzeżnymi są: miasto Stęszew, wsie Łódź i Witobel. Jezioro leży w Wielkopolskim Parku Narodowym, w siedliskowym obszarze Natura 2000 "Ostoja Wielkopolska" oraz na terenie ptasiego obszaru Natura 2000 "Ostoja Rogalińska". Jezioro otaczają głównie pola uprawne, łąki oraz lasy. Między miejscowością Witobel i Łódź w kilku miejscach można dość dogodnie dojść do samej linii brzegowej i tafli wody. Brzegi w dużej mierze porośnięte przez szuwary. Jezioro i jego najbliższe otoczenie to miejsce występowania i żerowania wielu ciekawych oraz chronionych gatunków. Na szczególną uwagę zasługują ptaki wodne np. gatunki kaczek, mew, gęsi. Przy ulicy Mosińskiej, niedaleko granicy miasta Stęszew znajdziemy tablicę informacyjną zawierającą najważniejsze informacje o jeziorze. Zdjęcia poniższe ukazują to jezioro i jego najbliższe otoczenie w wybranych miejscach:

Krajobrazy przepiękne. Bardzo ładne jezioro i cenne przyrodniczo. Ciszę się, że tam dotarłem. Warto było.

Mosina - pomnikowe dęby, lipa i klony

W Mosinie i wokół tegoż miasta znaleźć można dużo pomników przyrody. Idąc ulicą Skrzynecką do jeziora Kociołek miniemy dwa pomnikowe dęby, pomnikową lipę i kilka klonów, które rosną w lesie. Wszystkie te drzewa rosną na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego, w obszarze siedliskowym Natura 2000 "Ostoja Wielkopolska" oraz na terenie ptasiego obszaru Natura 2000 "Ostoja Rogalińska". W pobliżu budynków Obwodu Ochronnego Osowa Góra rosną dwa wspaniałe dęby szypułkowe, które w roku 1989 zostały objęte ochroną pomnikową. Mają ponad 20 metrów wysokości. Grube pnie i długie, potężne konary to ich cechy charakterystyczne. Obwód pnia jednego z dębów wynosi prawie 4 m, a drugiego ponad 4 m. Pień jednego z dębów obrasta winobluszcz. Rosną tuż przy drodze prowadzącej do budynków, przy ogrodzie. Oto zdjęcia, które ukazują te potężne dęby szypułkowe:

Idąc dalej ulicą Skrzynecką w kierunku jeziora Kociołek miniemy Studnię Napoleona. Tuż przy niej rośnie sędziwa lipa, która także w 1989 roku została pomnikiem przyrody ożywionej. Ma około 25 metrów wysokości. Obwód pnia na wysokości pierśnicy wynosi prawie 3,5 m. Rośnie na skraju łąki i ma piękną koronę. Oto zdjęcia, które przybliżą budowę zewnętrzną tej pięknej lipy:

W lesie pomiędzy Głazem Wodziczki a jeziorem Kociołek rośnie kilka interesujących, okazałych klonów różnych gatunków. Są w śród nich także klony polne. W roku 1965 cztery z nich zostały pomnikami przyrody. Wszystkie mają ponad 30 metrów wysokości. Obwody ich pni na wysokości pierśnicy wynoszą od ponad 2,5 m do około 3,5 m. Nie można do nich podejść, gdyż rosną w lesie i nie prowadzi do nich żadna ścieżka lub szlak, a chodzenie po lesie w parku narodowym jest zabronione. Z daleka można zobaczyć ich pnie i korony. Dwa poniższe zdjęcia zostały wykonane z leśnej drogi, która jest przedłużeniem ulicy Skrzyneckiej:

Ulica Skrzynecka w Mosinie i jej przedłużenie w okolice jeziora Kociołek to skarbnica nietuzinkowych, starych i wyróżniających się drzew. Okazy pomnikowe wyżej opisane i ukazane należą do najwartościowszych. Oglądać je z bliska lub daleka to sama przyjemność.