poniedziałek, 18 sierpnia 2025

Lubiatówko - sędziwe i okazałe drzewa

We wsi Lubiatówko znajduje się miejsce, które zachwyci niejednego miłośnika przyrody i starych drzew. Jest to park wraz w przyległymi do parku terenami leśnymi. Park jest obecnie zarośnięty, zdziczały i w dużej mierze upodobnił się do przyległego lasu (stan na sierpień 2025 roku). Można jednak w parkowo-leśnych ostępach prawie co krok natknąć się na niezwykłe i okazałe drzewa różnych gatunków. Część z rosnących tu okazów to pomniki przyrody. W 1987 roku pomnikami przyrody zostały trzy wiązy, cztery dęby, wierzba i sosna czarna. W 1996 roku pomnikami przyrody uznano pięć kasztanowców zwyczajnych (białych). Oprócz drzew, które uzyskały status pomników przyrody, rośnie w tym miejscu wiele innych pięknych, pokaźnych rozmiarów, ładnych oraz starych drzew i nie sposób ich wszystkich ukazać w jednym internetowym wpisie. Postaram się omówić lub/i pokazać najważniejsze z występujących na tym terenie okazów. Wszystkie rosną w parku i okolicznym lesie pomiędzy zabudowaniami wsi a jeziorem. Rozpocznę od trzech imponujących pomnikowych wiązów. Mają od około 20 do około 25 m wysokości. Obwody ich pni na wysokości pierśnicy mierzą od około 3,5 do około 4 m. Pierwszy z nich rośnie osobno, jest to okaz wolno stojący. Oto on:













Kolejne dwa wiązy rosną bliżej lasu, tuż obok siebie i tworzą piękny botaniczny duet. Pierwszy z nich tak prezentuje się na zdjęciach:










Trzeci interesujący wiąz to współtowarzysz poprzednika. Oto on:











Ukażę teraz wspaniały jednoobiektowy, pojedynczy pomnik przyrody. Jest to sosna czarna, której koronę można dostrzec wśród otaczających ją drzew liściastych. Sosna ma ponad 15 m wysokości i obwód pnia na wysokości pierśnicy mierzący około 3,5 m. Poniższe zdjęcia mają za zdanie pokazać to drzewo.













Na terenie parku i przyległego lasu znajdziemy też ciekawe drzewa martwe, które wyróżniają się swoją postacią, kształtem, rozmiarami. Do takich cennych martwych okazów niewątpliwie można zaliczyć pomnikową wierzbę o wysokości około 15 m. Obwód pnia na wysokości pierśnicy wynosi około 4 m. Poniższe fotografie ukazują opisywany okaz.














W parku i lesie, który sąsiaduje z parkiem rośnie mnóstwo sędziwych, przepięknych dębów (cztery z nich to pomniki przyrody ożywionej). Poniższe zdjęcia ukażą niektóre z dębów szypułkowych, które współtworzą tutejszą dendroflorę. Wszystkie mają ponad 3,5 m w obwodzie na wysokości pierśnicy, a najpotężniejsze ponad 4 m. Pokażę aż siedem dębów, które wyróżniają się swymi rozmiarami i wiekiem. Pierwszy ma bardzo rozłożystą koronę i nie rośnie wewnątrz lasu lub parku. Oto ów okaz:











Dąb numer dwa:



Dąb trzeci, który rośnie blisko poprzednika:



Czwarty dąb:









Dąb szypułkowy numer pięć:










 Dębowy okaz numer sześć:





Siódmy dąb:




Mnóstwo rosnących tu kasztanowców osiąga imponujące rozmiary, a pięć z nich to drzewa objęte ochroną prawną w postaci pomników przyrody. Obwody pni rosnących tu pomnikowych kasztanowców osiągają od około 3 m do około 4,5 m na wysokości pierśnicy. Ukażę nie tylko te pomnikowe drzewa, ale także ich współtowarzyszy, którzy także zasługują na uwagę. Często tworzą ładne duety lub grupy drzew. Kasztanowiec numer jeden o charakterystycznym łukowatym pokroju:









Kasztanowiec numer dwa, który rośnie przy poprzedniku:









Kasztanowiec trzeci:




Bardzo ładny kasztanowiec numer cztery:



Przepiękny duet dwóch kolejnych kasztanowców:


Równie urokliwa grupa innych, ładnych kasztanowców:


Następna, znajdująca się niedaleko powyższej grupa okazałych kasztanowców:


I jeszcze jedna, warta odnalezienia grupa kasztanowców zwyczajnych:


Jestem zachwycony ilością występujących tu żywych lub martwych, starych i wielkich, z różnych powodów ciekawych, także objętych ochroną okazów drzew, które należą do wielu różnych gatunków. Będąc w Lubiatówku warto poszukać ukazane powyżej rośliny. Będzie to miłe zajęcie dla każdej osoby, która jest zainteresowana takimi przyrodniczymi, drzewiastymi obiektami. Dla mnie ich odnajdywanie i fotografowanie było prawdziwą przyjemnością.